czas

Mijają miesiące 

Kolejne miesiące 

A ja coraz bardziej zabiegana

Zapominam o sobie

O tym że też jestem ważna 

To źle wiem ale boje się 

Bo gdy się zatrzymam to zapomnę

Gdy stanę to się rozpadne

Udaje każdego dnia zakładam uśmiech i idę dalej

Kiedyś padnę z braku sił

Ale jeszcze nie dziś 

Kupiłam autko dacia Sandero Stepway zwana "karpiem" 

Ale słabość do syna auta Renault Scenic2 zwany "karasiem" mam nadal

Choć mając auto od 2.5 miesiąca 

Na liczniku o 4 tys kilometrów więcej

Więc jeżdżę sporo ale chyba zawsze będę miała sentyment do "karasi"

Syn dostał wypowiedzenie w pracy redukcja etatów 

Gorzej to ja zaniosłam niż on 

Pracuje do końca miesiąca

Potem czas pokarze co będzie dalej

Jest dorosły musi podjąć decyzję sam

A ja będę zawsze blisko by służyć radą lub pomoc gdy będzie tego potrzebował 

strach.....

Rośnie co raz większy lęk 

A jeśli i z nią skończy się jak z innymi

Przecież zaczęło się jak z nimi 

Niby ten sam humor te same fale

Zaczynało się tak fajnie wspólny czas i rozumienie się bez słów 

Zaczynało latem rozkwitało żyło i umierało nie doczekawszy kolejnego lata

To kolejna znajomość która się skończyła 

Bo ja odpuściłam bo byłam zmęczona walka i deptaniem

A ta druga strona poprostu nie walczyła i odpuściła bo jej nie zależało 

Rozczarowałam się smutno mi gdzieś tam w środku 

Bo teraz wiem że nic nie znaczyłam dla drugiej strony

I Alka i Rusałka poprostu uświadomili mi jak niewiele jestem warta

Boje się że i Szurnięta zniknie 

Boje się że zniknie że gdy któregoś dnia ja nie napiszę ona też nie napisze

Ciężko mi na duszy....

tak czuje

pomaluje paznokcie na czerwono 

podniosę do góry głowę

i pójdę przed siebie 

a tobie będzie żal

gdy miniesz mnie na chodniku

bo miniemy się z dużym dystansem 

chłodno na siebie spojrzymy 

już nie znajdziesz tego co kiedyś

dziś jestem kobietą co zna swoją wartość 

i minę ciebie bez słowa 

bo o kobietę trzeba dbać 

nawet jeśli to tylko znajomość przeplatana przyjaźnią

za wiele łez popłynęło bym umiała wybaczyć 

Wiosna....

Jestem połowa kwietnia

Wydarzyło się dużo i mało 

Bardzo ograniczyłam niektóre znajomości

Nie podchodzę do niektórych rzeczy już tak emocjonalnie 

Odbyło się też zebranie w ROD

Nie chciałam być prezesem bo się do tego nie nadaje

Ale zgodziłam się na zostanie na stanowisku przewodniczącej komisji rewizyjnej 

Sezon działkowy naprawdę szybko w tym roku się zaczął 

Pogoda szalona raz ciepło raz zimno

Lubię moja działkę i coraz bardziej uświadamiam sobie że bez niej bym zwariowała 

Tam odpoczywa głowa tam uspokajają się myśli i serce

Jeśli chodzi o zdrowie mój Gi złoty facet

Tak mi dobrał leki że skończyły się problemy skórne i hormony się uspokoiły 

Ciężko jest znaleźć swojego lekarza

Ja mam ogromne szczęście że mam takiego Gi co słucha co mowie

I naprawdę stara się pomoc

Gdy sfera kobieca się uspokoiła to i ja spokojniejsza 

Menopauza to nie łatwy czas ale myślę że z dobrym lekarzem jest lżej 

Nadal czasem płacze bez powodu 

Wtedy idę na działkę pogrzebać w ziemi by uspokoić się

A czasem psiapsi "szurnięta"musi znosić moje nastroje 

Ale to działa w obie strony ona też może na mnie liczyć 

Luty

Jak to możliwe że tak się zgubiłam

Jak to możliwe że ta znajomość tyle mnie kosztuje

Czemu jest mi tak ciężko na duszy 

Czemu płyną łzy

Cisza boli a może też i uleczy

Wiem że kolejna pigułka niczego nie zmieni

Muszę to przeczekać 

Muszę to przetrawić 

Kiedyś będzie lepiej

Bo przecież nic nie może wiecznie trwać 

Najchętniej schowała bym się gdzieś 

wzięła kolejna tabletkę 

przespała większość dnia

ale wiem że to nie wyjście

jestem tego świadoma

dlatego staram się funkcjonować normalnie

rano wstaje zakładam uśmiech i trwam

wieczorem łzy zmywają makijaż

zwinięta w kulkę szukam ukojenia w śnie

zima zła

Zimno bardzo zimno

Czuć mróz na nosie

Spotkanie z psiapsi

Tak dało dużo nadzieji i wiary

Gdy tylko się rozstaliśmy

Wyjęłam telefon i wybrałam numer do czarodzieja

Bo przecież kto jak nie on 

Bo komu będę płakać

Czułam jak łzy rodziły się w kącikach oczu 

I przez mróz nie miały możliwości umrzeć na szaliku

Żyły na policzkach

Czułam jak zamarzają mi na twarzy

Nie mogę na długo sobie pozwolić na słabość

Będąc już przy aucie zaczęłam walkę z wlewem paliwa bo zamarzł 

Akumulator też trzeba było wykręci i zabrać do ładowania 

Bo karaś odmówiła współpracy przy temperaturach ponad -20

Tak wiem jestem kobietą 

Ale to nie problem wykręcić akumulator zanieść do domu i połączyć do ładowania

Choć jak tak na mnie patrzyli gdy pod maskę zaglądałam to patrzyli jak na idiotkę

Bo podniesiona maska i kobieta z kluczem to nic dobrego nie wróży 

Za trzy dni wyjeżdżam do Łodzi

Obym dała radę 

bliżej dna

wystarczyło krótkie spotkanie z psiapsi "szurnietej" i SMS

"co jest"

"No bo jakieś  takie smutne oczy miałaś i cała byłaś smutna"

nie umiałam dziś tego ukryć 

nie dałam rady dłużej

cały dzień trzymałam się 

ani jednej łzy

choć trochę gdzieś nie obecna byłam 

ale trzymałam się całkiem dobrze 

nawet żartowałam i się uśmiechałam

zarząd działkowców mnie zaskoczył i dostałam prezent urodzinowy

co prawda urodziny 1go mam 

ale my z zarządu spotykamy się zawsze po świętach na integrację

i w tym roku zaskoczyli mnie 

ale ucieszył mnie prezent teraz mam w czym trzymać moje broszki

teraz leżąc w łóżku łzy same płyną

niech płyną może będzie mi lżej

może poczuje się lepiej

a nie jak szmata bez wartości

może pozbędę się uczucia pogardy dla samej siebie

może gdy popłaczę po cichu zrobi .i się lżej

wiem że mogłam dziś liczyć na "szurniętą"

ale nie chciałam jej płakać w ramie

też nie ma łatwo po cholerę jej moje troski

czuje że się rozpadam gdzieś tam w środku

i coraz trudniej mi ukryć to

wiem że muszę to ogarnąć 

wiem że muszę to poukładać

ale dziś popłaczę sobie cichutko