poniedziałek, 12 lutego 2024

Luty

Jak to możliwe że tak się zgubiłam
Jak to możliwe że ta znajomość tyle mnie kosztuje
Czemu jest mi tak ciężko na duszy 
Czemu płyną łzy
Cisza boli a może też i uleczy
Wiem że kolejna pigułka niczego nie zmieni
Muszę to przeczekać 
Muszę to przetrawić 
Kiedyś będzie lepiej
Bo przecież nic nie może wiecznie trwać 






Najchętniej schowała bym się gdzieś 
wzięła kolejna tabletkę 
przespała większość dnia
ale wiem że to nie wyjście
jestem tego świadoma
dlatego staram się funkcjonować normalnie
rano wstaje zakładam uśmiech i trwam
wieczorem łzy zmywają makijaż
zwinięta w kulkę szukam ukojenia w śnie