czwartek, 17 czerwca 2021

noc

 Syn odnajduje sie w pracy co bardzo mnie cieszy

I chyba czas do czegos sie przyznać
I chyba musze to wyrzucić 
Bo cos zaczyna krzyczeć we mnie w środku
Ostatnie trzy tygodnie starałam sie nie myśleć o tym
Bo syn byl ważniejszy i jego troski
Tłumiłam te myśli gdy wracały obowiazkami
A od dwóch tygodni poprostu robilam jak glupia na dzialce
Aby tylko nie myśleć aby tylko nie wracaly myśli
I udawało sie naprawdę bo po 7-9 h na działce zmęczenie dawało w kość 
Bo tam zawsze znajdowalam sobie prace
A to pielenie a to koszenie trawy a to cięcie żywopłotu
Wszysto tylko by zająć ręce głowę
Ale właśnie coś pęka późną nocą
Nie całe 4 tygodnie temu bylam u mojego Gi
Tak kontrolnie po roku ale miesiac przed zrobilam cytologie 
I wizyta była inna niz rok temu
Bo jeszcze rok temu moja cytologia byla idealna żadnych złych rzeczy nieboraka brak
A teraz jest tragiczna moj Gi nie rozumial czemu
Co sie wydarzylo przez rok ze moj organizm tak sie wyniszczyl
Wyjaśniłam mu walke z zębem i trzy miesiące na antybiotykach
To napewno sie przyczyniło do wyjałowienia mojego organizmu
Osłabienia barier i flory i sa skutki
Wymaz cytologi w tak złym stanie ze tragedia i trudny do opisu
A w moim przypadku takie rzeczy to prosta droga do nieboraka
Za pół roku musze zrobic znowu cytologie by wykluczyć nawrót nieboraka
Dostalam garść leków by wzmocnić fukcje kobiece
Skutki widać na mojej twarzy 
Poprostu mam wrażenie jak bym przechodziła trądzik młodzieńczy 
Cera tragedia samopoczucie jeszcze gorsze waga szaleje
Ale uprzedzono mnie o takich skutkach
Jest to cholernie męczące
Gdy sie dowiedzialam od Gi o tym ze jest duze ryzyko czy szansa niech każdy zwie jak chce
Ze nieborak wrócił i juz leki nie pomoga 
I potrzebne będą bardziej drastyczne środki
Powiedziałam NIE juz nie podejme kolejnej walki
Uświadomiłam męża że jeśli potwierdzi kolejny wynik nieboraka to ja sie poddaje
Poprostu nie dam rady juz teraz jestem zmęczona
Leki ktore sobie aplikuje utrudniaja funkcjonowanie 
Juz starczy poprostu dość
Wiecej sił nie mam
Nie ukrywam boje sie bo tylko glupiec sie nie boi
Nikt poza moim mężem i synem nie wie ze jest tak źle
Nie chce o tym mówić ale tu wyrzucić musiałam bo inaczej zwariuje
Bo noce sa trudne myśli wracaja 
Strach przytula za mocno
Obawa dusi za gardło
A brak sił wyciska łzy



Popłacze sobie w poduszkę 
Rano wstanę założę uśmiech i przetrwam dzień




9 komentarzy:

  1. ..Trawko Kochana przytulam Cię najmocniej jak potrafie, z całego serca.. wiem o czym piszesz, przeżywałam i przeżywam podobnie..
    kilkanaście lat temu endoproteza prawego biodra, ale miałam fart, bo załapałam się na program amerykański i mam tytanową..
    ..kilka lat temu guz lewej piersi, na szczęście był niezłośliwy, usuniety i kontrola była tylko 1, ale chyba jest ok..
    ..w zeszłym roku we wrześniu operacja serca, usunięty guz serca (śluzak - łagodny guz).. mam protezy zastawek serca i wszczepiony stymulator, jeszcze nie umiem się z tym pogodzić, a musiałam iść do pracy, chociaż mi nie wolno mi nic robić, absurd prawda? ;)
    ..ot życie, ale dziękuję Najwższemu, że żyję <3 ..ciężko mi czasem, ogromnie ciężko, ale wiem, że trzeba iść, zawsze iść w stronę słońca <3
    - ściskam i tulę Trawko Kochana, we dwie będzie nam trochę raźniej <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. p.s.
      ..były momenty, gdy nie wierzyłam, że to wszystko przeżyje, że mogę przeżyć ten koszmar, ten potworny ból.. nie zrozumie tego nikt kto nie przeżył podobnych rzeczy, czasem nie ma się z kim pogadać.. a nasze dzieci? ..są najukochańsze, ale nie rozumieją rodziców, a tym bardziej tego co przeżywamy.. wyglądałam strasznie, trupio blada, zielonkawa cera, duża anemia, schudłam, włosy wychodziły mi garsciami, ale lekarka mnie pocieszała, że to wszystko jestb 'normalne' po tak ciężkiej operacji na otwartym sercu ..minęło 9 miesiecy i mogę powiedzieć, że trochę 'wróciłam do siebie', wiem, że nigdy już nic nie będzie takie samo, trzeba się przestawić, zaakceptować siebie i żyć dalej.. Trawko Kochana jestem wdzięczna, bo żyje ❤
      - tulę najmocniej i najcieplej, podaj rękę i pójdziemy razem z uśmiechem i radością 💙💛

      Usuń
  2. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  3. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  4. Jestem wściekła za Ciebie i z Toba, bo to nie może tak być, że doświadczonym już nie raz, jeszcze los dokłada!
    Nie wiem co mam Ci napisać, by nie wyszło banalnie?
    Trzymam kciuki po prostu, by strach miał wielkie oczy!

    OdpowiedzUsuń
  5. Trawko Zielona, gdyby cytolgia byla tragiczna to musialabyś ją powtorzyć za miesiąc, a nie za poł roku. Organizm wymęczony antybiotykami "wyrzuca" na twarz różne rzeczy, ale dzisiaj nie musimy się tym martwić. Od czego fluidy i pudry wszelakie?
    Wcale nie wiesz czy rak wróci i czy będzie złośliwy. I będziesz się zamarwiać przez pol roku?? Zamęczysz siebie i otoczenie.Przegadaj to z kimś, może idż na terapię?
    Mocno trzymam kciuki, aby ten Twój strach miał tylko wielkie oczy i nic więcej.

    OdpowiedzUsuń
  6. Życzę Ci dobrej wiadomości od lekarza.

    OdpowiedzUsuń
  7. kochana przytulam z całego serca. Będzie dobrze. Trzymam kciuki.
    Też sobie wynajduję różne zajęcia by tylko oddalić myśli. Nocą nie potrafię spać

    OdpowiedzUsuń
  8. Wiele razy przekonywano mnie, że negatywne myślenie nie pomaga. I to szczera prawda, pyśl pozytywnie(no bo czemu nie), a wtedy organizm Ci podziekuje i uroda wróci. Trzymam kciuki.

    OdpowiedzUsuń