Luty

Dziś światowy dzień walki z depresją

Wszędzie na FB czytam o depresji

Ludzie opisują swoje walki z tą choroba

Cały dzień się zastanawiałam na tym 

Ile oni prawdy piszą o niej 

Ze to choroba co kryje się za uśmiechem

Ze tak często jej nie zauważamy

I takie tam

Pamiętam jak ponad 3 lata temu będąc u lekarza się rozpłakałam

Z bezradności i braku sił 

Ja tylko chciałam się wyspać i znaleźć chęć do życia

Po dłuższej rozmowie lekarka powiedziała że to depresja

Dała leki i wskazówki

Pamiętam jak czułam się z źle z myślą że to depresja 

Byłam grzeczną pacjentką brałam leki.

Czułam się lepiej ale nie mówiłam nikomu że to depresja że taka dostałam diagnozę że biorę leki

Bala się wyśmiania ze strony rodziny i najbliższych.

Nie chciałam słyszeć że wymyślam że jestem psychiczna 

Bo przecież ja się uśmiechałam bo ja byłam dusza towarzystwa

I nikt nie widział moich łez w poduszkę  

Bo nikt nie wiedział ile mnie kosztuje wyjście z łóżka

Z jakim obrzydzeniem patrzyłam na siebie w lustrze.

Jak czasem trudno mi było ogarnąć siebie i dom

leki pomogły i przyszła wiosna to też mi pomogło 

W zeszłym roku znów było trudniej

Ale ja już byłam mądrzejsza znałam ten stan 

Ale nie dałam się i obeszło się bez leków. 

Czarodziej był ze mną i zawsze mogłam na niego liczyć.

Wiem że choroba jest podstępna ale znając ją po imieniu łatwiej z nią walczyć.

"Depresja nie dotyka ludzi słabych,lecz tych co byli silni za długo "